Symulacja Gry w Życie ma długą historię. Przed komputerami symulację można było rozgrywać na papierze w kratkę. Gra jest prosta, powiedzmy. Są tylko cztery zasady. Każda żywa komórka mająca mniej niż dwóch żywych sąsiadów umiera, jakby z powodu niedostatecznej populacji. Każda żywa komórka mająca dwóch lub trzech żywych sąsiadów przetrwa do następnej generacji. Każda żywa komórka mająca więcej niż trzech żywych sąsiadów umiera, jakby z powodu przeludnienia. Każda martwa komórka mająca dokładnie trzech żywych sąsiadów staje się żywą komórką, jakby w wyniku reprodukcji. Gra w Życie jest Turing-kompletna, co oznacza, że można w niej symulować komputery i zaawansowaną logikę.